Wat doen we? :: Logopediepraktijk

Leerstoornissen

Voor sommige kinderen en jongeren verlopen bepaalde schoolse vaardigheden niet als vanzelfsprekend. Er kunnen leerproblemen optreden. Die bekijken we op drie vlakken: lezen, spelling en rekenen. Bij de aanmelding bekijken we waar zich de moeilijkheden situeren. Op basis van informatie uit gesprekken met ouders, school,… wordt een individueel handelingsplan opgesteld. Elk kind is uniek en vereist daarom ook een unieke aanpak.

Spraakklankstoornissen en articulatieproblemen

Kinderen met articulatiestoornissen ondervinden moeilijkheden bij het uitspreken van spraakklanken. Wanneer het kind achterloopt in zijn spraakontwikkeling in vergelijking met zijn leeftijdsgenootjes, is er sprake van een articulatiestoornis. We onderscheiden twee verschillende soorten articulatiestoornissen.

Afwijkende mondgewoonten (OMFT)

Wanneer bepaalde spieren in het aangezicht en het mondgebied niet correct werken, kunnen er zich problemen voordoen met de tandgroei, tandenstand, het slikpatroon,… Een belangrijke eerste stap in de behandeling is nagaan welke factoren een negatieve invloed uitoefenen. Dit verloopt in samenspraak met een orthodont of tandarts. Op basis hiervan wordt een individuele behandelingsmethode gekozen om de werking van alle spieren terug in balans te brengen.

Schisis

Sommige kinderen worden geboren met schisis, wat zowel een spleet in de lip, verhemelte en/of kaak met zich meebrengt. Dergelijke spleetvorming kan spraakmoeilijkheden veroorzaken. Via een fonologische aanpak wordt het kind bewust gemaakt van de mogelijkheden van haar/zijn mond. Het doel is om deze bewustwording te integreren naar het spontaan spreken, waardoor de spraakverstaanbaarheid verbetert.

Stotteren

Er bestaan verschillende definities van stotteren. Eenvoudig samengevat is stotteren een stoornis in de vloeiendheid van de spraak. Het is voor iedereen anders. De kerngedragingen bevatten onvrijwillige herhalingen van klanken/lettergrepen/woorden, verlengingen van klanken en blokkeringen van de ademstroom of stemgeving. Deze gedragingen kunnen op zichzelf of in combinatie voorkomen. Verder gaat stotteren vaak gepaard met negatieve gevoelens en gedachten. Voorbeelden hiervan zijn woede, angst, schaamte, verdriet, etc. Sprekers bouwen ideeën op over hun spraak en proberen allerlei zaken om hun stotteren te verbergen of spreeksituaties te vermijden. We spreken dan van een ontwikkeld stotterprobleem. Hulp is dan zeker en vast aangewezen.

Contact